موانع سیاسی فرهنگی توسعه گردشگری میان ایران و آسیای میانه
الموضوعات : اخلاق و تربیت اسلامی
مهران سرمدیان
1
,
داود کیانی
2
,
علیرضا امینی
3
1 - دانشجوی دکتری روابط بین الملل، گروه علوم سیاسی، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران
2 - دانشیار روابط بین الملل، گروه علوم سیاسی، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران
3 - استادیار روابط بین الملل، گروه علوم سیاسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قم، ایران
الکلمات المفتاحية: ایران, آسیای مرکزی, قفقاز, توسعه گردشگری, موانع توسعه, ضعف دیپلماسی, جنبه های اخلاقی موثر در توسعه.,
ملخص المقالة :
زمینه و اهداف پژوهش حاضر، مطالعه و بررسی وابستگی متقابل میان کشورهای آسیای مرکزی و قفقاز و ایران در خصوص وجود شبکه ای در هم تنیده از اشکال گسترده ای از روابط و پیوندهای امنیتی، سیاسی و فرهنگی در منطقه و بررسی عوامل و موانع رشد گردشگری میان ایران و مناطق آسیای مرکزی و قفقاز می باشد. حوزه مطالعاتی پژوهش حاضر شامل ضرورت انکار ناپذیر رشد و توسعه گردشگری میان کشورهای آسیای مرکزی، قفاز و ایران در سطح منطقه و بررسی موانع رشد گردشگری در این منطقه است. نیازی که با توجه به موانع و چالش های بی شماری که در منطقه وجود دارد در صورت مرتفع نشدن چشم انداز روشنی را در پیش روی نمایان نمی سازد. روش بررسی مطالعه حاضر، بر اساس نظریه سازه انگاری مورد بررسی قرار گرفته است. مهم ترین پرسش این پژوهش آن است که چه موانع عمده بر سر راه رشد و گسترش توسعه گردشگری میان ایران و آسیای مرکزی و قفقاز وجود دارد؟ یافته های پژوهش در پی اثبات این فرضیه است که، با توجه به در نظر گرفتن جنبه های اخلاقی موثر در توسعه گردشگری و با توجه به میراث تمدنی مشترک میان ایران و آسیای مرکزی و قفقاز مهم ترین فرصت فرهنگی در جذب گردشگران خارجی و ضعف در دیپلماسی فرهنگی، وجود رقبای فرهنگی منطقه ای و فرامنطقه ای و ایران هراسی از موانع اصلی توسعه گردشگری در منطقه آسیای مرکزی و قفقاز شده است.
اشتریان، کیومرث (1391)، مقدمه ای بر روش سیاست گذاری فرهنگی، تهران: جامعه شناسان.
اخوان کاظمی، مسعود(1390)،"دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در آسیای مرکزی؛ فرصت ها، چالش های پیش رو"، فصلنامه آسیای مرکزی و قفقاز، شماره 74.
باقری مقدم، غلامرضا (1394)، آسیب شناسی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در منطقه آسیای مرکزی: مطالعه موردی قرقیزستان، تهران: وزارت امور خارجه.
بهشتی پور،حسن(1398)، ایران و تاجیکستان آغاز دور جدید تحول در مناسبات دوستانه، ایراس، قابل دسترسی در:http:\\www.iras.ir
بوالوردی،مجید(1385)،" بررسی روابط دوجانبه ایران و ترکمنستان"، فصلنامه مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز، سال 15،دوره چهارم،شماره 56.
بهشتی پور، حسن (1389)، آسیای مرکزی و قفقاز: عرصه های مغفول در سیاست خارجی ایران، ایراس، 23 بهمن. موجود در:http://www.ccsi.ir/vdcicqaz2t1av.bct.html
جمشیدی،محمد و الهه الهی دهقی(1393)،" ارائه الگوی تحلیلی محیط راهبردی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران؛ مطالعه موردی منطقه آسیای مرکزی"، فصلنامه آسیای مرکزی و قفقاز،شماره86.
حجازی،شهاب الدین(1400)، "تحلیل راهبردی موقعیت جمهوری اسلامی ایران در منطقه آسیای مرکزی"، مجله سیاست دفاعی، سال سی ام، شماره116، صص 151-181.
حافظ نیا، محمدرضا، محمود شمس آبادی و محمد حسین افشردی(1386)،"علایق ژئوپلتیک ایران در آسیای مرکزی و فرصت های پیش رو"، فصلنامه ژئوپلتیک، سال سوم، شماره سوم، صص 78-119.
دهشیری، محمدرضا و طاهری، مهدی (1395 ،"دیپلماسی آموزشی جمهوری اسلامی ایران در آسیای مرکزی"،فصلنامه آسیای مرکزی و قفقاز، شماره94، صص44
دهشیری، محمدرضا (1393) ، دیپلماسی فرهنگی در جمهوری اسلامی ایران، تهران: علمی فرهنگی.
دهقانی فیروز آبادی، سید جلال(1388)، تحول گفتمانی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، تهران: موسسه انتشاراتی روزنامه ایران.
دهقانی فیروزآبادی،سید جلال(1387)، چارچوبی مفهومی برای ارزیابی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، تهران: معاونت پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی.
سنایی، مهدی(1390)، روابط ایران و آسیای مرکزی: روندها و چشم اندازها، تهران، وزارت امور خارجه.
عزیزی، حمیدرضا(1393)،"قدرت نرم چین در منطقه آسیای مرکزی: رویکردها، ابزار و اهداف"، فصلنامه آسیای مرکزی و قفقاز، شماره 88،صص 57-112.
کولایی،الهه و ولی کوزه گر کالجی(1398)،" دلایل و زمینه های غیر امنیتی سازی در آسیای مرکزی"، فصلنامه آسیای مرکزی و قفقاز، شماره 106.
گلشن پژوه،محمودرضا(1387)، جمهوری اسلامی ایران و قدرت نرم: نگاهی به قدرت نرم افزاری جمهوری اسلامی ایران، تهران: معاونت پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی.
متقی، ابراهیم و حجت کاظمی(1386)،"سازه انگاری، هویت، زبان و سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران"، فصلنامه سیاست، سال 37، شماره 4،صص 209-237.
میرفخرایی،سید حسن و مجید فیروزمندی(1396)، "چالش ها و فرصت های دیپلماسی فرهنگی ایران در آسیای مرکزی و قفقاز جنوبی"، اولین همایش کنفرانس بین المللی مطالعات اجتماعی فرهنگی و پژوهشی دینی- غدیر، رشت. اردیبهشت 1395.
واعظی، محمود (1388) ، میانجی گری در آ سیای مرکزی و قفقاز تجربه جمهوری ا سلامی ایران، تهران:دفتر سیاستهای بین الملل.
همتی، شیوا (1395)، دانشگاههای هزاره سوم و انواع عمده سازه گرایی، مجله الکترونیکی. موجود در:http://vista.ir/article
هادیان، ناصر(1382)،" سازه انگاری:از روابط بین الملل تا سیاست خارجی"، فصلنامه سیاست خارجی، سال 17، شماره 68.
یزدانی،عنایت اله و مجتبی تویسرکانی(1386)،"سازمان همکاری های شانگهای و روند چند جانبه گرایی در نظام بین الملل"، فصلنامه مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز، شماره 57،بهار.
Beck, U., Giddens, A., & Lash, S. (1994). Reflexive Modernization: Politics, Tradition and Aesthetics in the Modern Social Order. Stanford University Press.
Delanty, G. (2003). The Handbook of Contemporary European Social Theory
Giddens, A. (1991). Modernity and Self-Identity: Self and Society in the Late Modern Age. Stanford University Press.
Jenkins, R. (2008). Social Identity.